بی تردید جایگاه وصف نماز و تبیین عظمت این عطیه ی الهی فوق تصور و قدرت بشر عادی است و هرگز قلم توان تفسیر این نور هدایت گر عالم هستی را ندارد . چرا که این الفاظ محدود و افکار مهجور چگونه می تواند قدرت تحلیل و شناخت عظمت بی منتها و دریای معرفت بیکران نماز را داشته باشد .

مجموعه ی اجزا و اذکار و افعال نماز-که هرکدام هاله ای از نور علی نور را رقم می زنند-سری مکتوب بر صفحه ی دلهای نمازگزاران است که قبل از «شنیدن» دیدن است و قبل از درک با «عقل» لمس با «دل» ، نماز حال است و شور ، پرواز است و حضور . بنده ی ضعیفی چون من پس از دست و پا زدن در معاصی و قرار گرفتن پشت حجابهای ظلمانی کی می تواند نماز را بشناسد و آنگاه بشناساند .

پس ، از نماز فقط به لفظ "نماز" اکتفا نمودیم تا شاید اهل حریم نماز ، حرمتش را پاس بدارند . ان شاءالله


برخی از کارشناسان معتقدند نماز خواندن تنها غذای روح انسان نیست , بلکه جسم انسانها را نیز تقویت می کند و آنها را در مبارزه با مشکلات روزمره یاری می دهد . وقتی چشمها در حالت نماز ثابت می ماند جریان فکر هم خود به خود آرام شده و در نتیجه تمرکز فکر افزایش می یابد. ثابت ماندن چشم باعث بهبود ضعف و نواقصی مانند نزدیک بینی می شود و به لحاظ روانی این حالت باعث افزایش مقاومتعصبی فرد شده و بی خوابی و افکار ناآرام را از انسان دور می کند.


نماز گزار ناچار است كه براي صحت و قبولي نماز خود از بسياري از گناهان اجتناب ورزد؛ مثلا، يكي از شرايط نماز مشروع بودن و مباح بودن تمام وسايلي است كه درآن به كار مي‏رود، مانند آب وضو و غسل، جامه‏اي كه با آن نماز مي‏گزارد و مكان نمازگزار، اين موضوع سبب مي‏شود كه گرد حرام نرود و در كار و كسب خود از هر نوع حرام اجتناب نمايد؛ زيرا بسيار مشكل است كه يك فرد تنها در امور مربوط به نماز به حلال بودن آنها مقيد شود و در موارد ديگر بي پروا باشد .


ياد خدا بهترين وسيله براي خويشتن داري و كنترل غرايز سركش و جلوگيري از روح طغيان است. «نمازگزار» همواره به ياد خدا مي‏باشد، خدايي كه از تمام كارهاي كوچك و بزرگ ما آگاه است، خدايي كه از آنچه در زواياي روان ما وجود دارد و يا از انديشه ما مي‏گذارد، مطلع و باخبر است و كمترين اثر ياد خدا اين است كه به خودكامگي انسان و هوسهاي وي اعتدال مي‏بخشد، چنان كه غفلت از ياد خدا و بي خبري از پاداشها و كيفرهاي او، موجب تيرگي عقل و خرد و كم فروغي آن مي‏شود .

انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و كردار خود نمي‏انديشد و براي ي تمايلات و غرايز سركش خود حد و مرزي را نمي‏شناسد و اين نماز است كه او را در شبانه روز پنج بار به ياد خدا مي‏اندازد و تيرگي غفلت را از روح و روانش پاك مي‏سازد .

به راستي، انسان كه پايه حكومت غرايز در كانون وجود او مستحكم است، بهترين راه براي كنترل غرايز و خواستهاي مرزنشناس او همان ياد خدا، ياد كيفرهاي خطاكاران و حسابهاي دقيق و اشتباه‏ناپذير آن مي‏باشد. از اين نظر قرآن يكي از اسرار نماز را ياد خدا معرفي مي‏كند: «اقم الصلوة لذكري؛ نماز را براي ياد من بپادار!»


جز آنچه از آیات و احادیث نقل شده است ، رفتار اولیاء خدا نیز اهمیت و جایگاه نماز را بیان می کند . نماز ، جزء برنامه انبیاء بوده است .

حضرت عیسی ( ع ) در گهواره می گوید : خداوند مرا تا زنده هستم به نماز و زکات سفارش کرده است : « واوصنی بالصلوه و الزکوه مادمت حیا » .

امام حسین ( ع ) حتی ظهر روز عاشورا در میدان مبارزه و در برابر تیرهای دشمن هم نماز را رها نکرد .


به گوشه ای از نظرهای مکتب وحی پیرامون نماز توجه کنید :

نماز ، از مهمترین سفارش های انبیاء بوده و از بارزترین مصادیق عبادت است . حضرت لقمان به فرزندش می گوید :

پسرکم ! نماز را بر پای دار « یبنی اقم الصلوه » .

نماز ، داروی نسیان و وسیله ی ذکر خداوند است « اقم الصلوه لذکری »

نماز پیمان خداوند است .

رسول خدا ( ص ) فرمود : « الصلوه عهد الله » .

نماز نور چشم پیامبر عزیز است که فرمود : « قره عینی فی الصلوه » .

نماز ، اهرم استعانت در غمها و مشکلات است . خداوند می فرماید : از صبر و نماز در مشکلات کمک بگیرید و بر انها پیروز شوید : « واستعینوا بالصبر و الصلوه » .

نماز داروی تکبر است . علی ( ع ) می فرماید : خداوند نماز را واجب کرد تا انسان را از کبر ، دور کند : « والصلوه تنزیها عن الکبر » .


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

حسابداران خبره آذربایجان ساتیر پورتال و سایت تفریحی خبری ایرانیان فروشگاه نسیم سفر Link line دانلود سرا digital marketing دانلود 93 | دانلود موزیک، برنامه و ...